Jednym z najczęściej przyznawanych benefitów pracownika, szczególnie tym pracującym w ramach umowy o pracę, jest pakiety medyczne dla samego pracownika, z możliwością rozszerzenia na członków ich rodzin. Niewątpliwie, jest to forma zachęcenie pracowników do podjęcia pracy na danym stanowisku, ale też standard socjalny, który wprowadzają firmy w Polsce. Z biznesowego punktu widzenia, jest to również forma utrzymania obecnych pracowników. Szczególnie teraz, kiedy jednak nie wszystkie firmy dają taki przywilej.
Spójrzmy jednak na to z innej strony. Jak pracodawca powinien rozliczać tego typu pakiety medyczne?
Na wstępie warto powiedzieć, że pakiet medyczny jest zwykle dofinansowany, a nie finansowany przez pracodawcę. Oznacza to, że pewną część kosztów ponosi pracodawca, a resztę sam pracownik.
Przepisy mówią, że z kosztami uzyskania przychodów będą te, które będą poniesione w celu „osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie zostały wyszczególnione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, a więc w art. 23 tej ustawy o podatku dochodowym”.
Można powiedzieć, że w pewien sposób dofinansowanie pakietów medycznych dla pracowników spełnia te wymogi, ponieważ ma on za zadanie posiąść, utrzymać i zmotywować pracowników do wydajnej pracy, której celem jest osiągniecie przychodów dla firmy.
Zgodnie z tym, koszty te będą kosztami uzyskania przychodu.
Ciekawostką jest, że dyrektor KIS, czyli Krajowej Informacji Skarbowej, zapytany o to, czy współfinansowanie takich medycznych pakietów jest odpłatnym świadczeniem usług, bazując na przepisach ustawy o VAT. Odpowiedź była długa, jednak jej pointa brzmiała:
„Współfinansowanie przez Wnioskodawcę Pakietów Medycznych na rzecz pracowników (partnerów oraz członków rodzin pracowników) nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu świadczenia usług, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku uwzględniania ich w rozliczeniach podatku od towarów i usług”
