Praca w święta, a także w niedzielę to powód do otrzymania stosownej rekompensaty. Zwykle pracownik może odebrać sobie dzień wolny, jednak jeżeli nie ma takiej możliwości, to powinien on otrzymać wynagrodzenie.
Pracownik nie musi odbywać swoich obowiązków w pracy w niedzielę oraz w wyznaczone dni, które wymieniamy niżej.
- 1 stycznia – Nowy Rok,
- 6 stycznia – Święto Trzech Króli,
- pierwszy dzień Wielkanocy,
- drugi dzień Wielkanocy,
- 1 maja – Święto Pracy,
- 3 maja – Święto Konstytucji Trzeciego Maja,
- pierwszy dzień Zielonych Świątek,
- Boże Ciało,
- 15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, Święto Wojska Polskiego,
- 1 listopada – Wszystkich Świętych,
- 11 listopada – Święto Niepodległości,
- 25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia,
- 26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia.
Kodeks Pracy reguluje możliwość pracy w niedzielę i święta. Dotyczy oba poszczególnych sytuacji oraz branżach.
- W przypadku konieczności ochrony życia lub zdrowia, jak również mienia i środowiska. Dotyczy to również sytuacji usuwania awarii.
- Transport, komunikacja.
- Niezbędne remonty, ruch ciągły, praca zmianowa.
- Ochrona osób oraz mienia.
- Rolnictwo oraz hodowla.
- Służby ratownicze oraz straż pożarna.
- Prace użyteczne społecznie.
- Osoby zatrudnione do pracy jedynie w systemie czwartek — niedziela.
Obecnie polskie prawo w dużej mierze ogranicza pracę w niedzielę. Są jednak nieliczne wyjątki, kiedy sklepy są otwarte w niedziele i wtedy można pracować.
Tak jak wspominaliśmy wyżej, osoba, która pracowała w niedzielę, zgodnie z polskim prawem, ma możliwość odebrania dnia wolnego. Może go odebrać do sześciu dni kalendarzowych poprzedzających niedzielę pracującą lub tych następujących po niej. Jeżeli niemożliwe będzie znalezienie takiego terminu, pracodawca musi dodatkowo zapłacić pracownikowi za pracę w niedzielę. Może być to standardowa stawka do 8 godzin, jednak jeżeli pojawią się jeszcze nadgodziny, pracodawca powinien zapłacić za to dodatkowo.
